Imię postaci: Zoltelo Altal
Rasa postaci: drakon
Klasa postaci: druid
Płeć: kobieta
Wiek: 123 lat
Wygląd: W wyglądzie więcej w niej z elfiej matki, niż z ojca - drakona. Jedyne cechy aparycji smoka to zielone oczy z pionowymi źrenicami, trzy zielone łuski na prawym policzku i kilka innych (łusek) ukrytych pod ubraniem. Jest bardzo wysoka, smukła o śniadej karnacji. Ma nieco krótsze uszy niż jej matka. Lekko podłużną typowo elfia twarz o wysoko osadzonych kościach policzkowych okalają długie niemal do pasa falowane włosy w kolorze kłosów zbóż. Czasem związuje je w luźny kucyk lub plecie warkocz. Jeśli chodzi o ubiór to preferuje miękkie, dopasowane, skórzane stroje oraz kremową szatę z długim rozporkiem na okazje specjalne. Jej codzienny strój obejmuje: skórzany, długi płaszcz z kapturem, buty na płaskim obcasie i z wysoką cholewą, krótkie spodnie nieutrudniające ruchów, szeroki skórzany pas, torbę przewieszoną przez ramię, ciemne rękawice, sznurowaną bluzkę na długi rękaw (rękaw rozszerzany) z głębokim dekoltem oraz mnóstwo wisiorków zawieszonych na szyi i wykonanych z tak rzadkich materiałów jak gryfi pazur, róg jednorożca czy oko pegaza.
Charakter: Nastroje ma dosyć zmienne, silnie uzależnione od faz księżycowych. Wbrew wyglądowi, bardziej podobna do smoków niż do elfiej części rodziny. Przede wszystkim nie jest wegetarianką, a jej nawyki żywieniowe budzą u wielu poważne zastrzeżenia (ulubiony napój, który nieczęsto ma okazję pić to krew jednorożców - choć jest to surowo zabronione i srodze karane). Ma słabość do gromadzenia błyskotek i skarbów. Nie waha się używać siły do nauczenia niektórych rozumu. Stroni od relacji towarzyskich, ale dla przyjaciół gotowa jest poświęcić życie. Bywa opryskliwa i wyniosła, czasem pozwala by poniosły ją nerwy. Dopiero po bliższym poznaniu okazuje się całkiem troskliwa, a nawet miła i empatyczna (rzadkość). Za swoje usługi niechętnie pobiera opłatę w postaci pieniędzy - woli rzadkie przedmioty magiczne. Jej ulubionym zajęciem są rozmowy z drzewami, od których, dzięki magicznym runom, może dowiedzieć się wiele ciekawych i nawet pożytecznych rzeczy.
Poglądy na temat zarażonych: Podejście dosyć neutralne. Zabija ze względu na zalety poznawcze, ewentualnie w przypadku zagrożenia życia. Twierdzi, że choć niezbędne, to uleczenie wszystkich zarażonych oznacza również zniknięcie wielu ciekawych składników różnego rodzaju mikstur. Jak dotąd poznała niektóre z zastosowań dla oczu, paznokci (zarówno rąk jak i nóg), wątroby oraz serca zarażonych. Zakłada, że jakkolwiek na to nie patrzeć ludzie dotknięci zarazą są teoretycznie gatunkiem zagrożonym w związku z czym lekko obsesyjnie gromadzi różne ich członki. Choć zna spryt, siłę i umiejętności zarażonych to często wypowiada się o nich jak o zwierzynie łownej. Martwych nazywa "ścierwami".
Historia: Urodzona w miasteczku Trwoga. Córka drakona (zielony smok+elf) i elfki (elf księżycowy). Zoltelo na początku pragnęła pójść w ślady ojca i stać się wojownikiem lecz zrezygnowała ze swojego zamiaru na rzecz profesji druida, toteż jej rodzice oddali ją na naukę do Pastucha Lasu. Po przejściu rytuału wróciła w rodzinne strony, lecz okazało się, że miasto już nie istnieje a jej rodzice zginęli. Pozbierawszy się z szoku i bólu ruszyła tylko sobie znaną drogą o dziwo nie szukając zemsty lecz pragnąc zdobyć jeszcze więcej umiejętności. 9 lat spędziła studiując alchemię w Puszczy Pradawnych po czym podjęła wędrówkę pomiędzy wioskami trudniąc się drobnymi pracami najemnymi oraz tworzeniem eliksirów niekoniecznie mających pozytywne skutki. Pastuch Lasu zobowiązał ją do sprowadzania mu 1 kandydata na druida raz na 10 lat co czyni z niemałą niechęcią. Podczas swojego dotychczasowego życia nie osiadła nigdzie na stałe.
Ekwipunek: Przy pasku: 3 sakwy, jedna z monetami, druga z czystym kruszcem, a trzecie z runami, dwa sztylety: jeden elficki i jeden drakoński oraz krótki bat. Na plecach elficki łuk i kołczan. W torbie materiały do eliksirów, szata na zmianę, skórzany kołnierz z kapturem oraz lina.
Zoltelo towarzyszy sokół - Kardamon.
